Yazı başlığımı rahmetli Yılmaz Güney’in etkilendiğim bir sözünden uyarladım. “Film çekmek direnmenin bir aracı”dır demiş Yılmaz abi. Daha yeni yayınlandı bu röportajı. 37 yıl sonra. Ve bu aracı en yerinde kullanan ustaların başında gelir kendisi. Ah ne güzel filmler onlar. Ben de bana yapılan haksızlıklara karşı direnişimi yazı yazarak göstermeye çalışıyorum. Etkili olup olmadığı önemli değil şu an. Bildiklerimi, okuduklarımı, etkilendiğim bir konuyu yazıya dökmek farklı bir rahatlama hissi oluşturuyor. Bazen “malum kişilere söyleyemediklerimin oluşturduğu sinir harbine” karşılık “bloğumda ilgilendiğim bir konuda yazma” hissi beni gerçekten rahatlatıyor. İlgilendiğim bir konuda düşündüklerimi not edebilmek çok keyifli. Eğitim hayatım boyunca da notlarımı hep paylaşmışımdır zaten J İnsanın bazen dönüm noktaları olabiliyor. Bilemiyorum tabi, belki en güzelini ya da en kötüsünü henüz yaşamadım. Ama geçmiş zaman, kime neyi nasıl söylemem gerektiğini öğretti bana. Kaldıysa d...